کد مطلب:30700
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:38
آيا بهشت، رشوه براي عبادت نيست؟
بهشت، رشوة عبادت نيست؛ نتيجة عمل انسان و پاداش كار است. كسي كه در دنيا براي تأمين معاش خود كشت و كار كند، و به آباد كردن زمين خشكي بپردازد، ثمره و پايان عمل خود را خواهديد ديد. اين نكته تمثيلي براي جهان آخرت و پاداش بزرگي چون بهشت است. انساني كه دنيا را مزرعهاي براي آخرت حساب كند، سعي خواهد كرد كه اين مزرعه را به بهترين وجه ممكن كشت كند. عمل صالح، ايمان، تقوا، نوع دوستي و پرهيز از گناه عوامل رويش نيكي و كشت ميباشد، در نتيجه آن چه به دست ميآيد، مُزد عمل است، نه رشوه. قرآن ميفرمايد: پس هر كس هموزن ذرّهاي كار خير انجام دهد، آن را ميبيند و هر كس هموزن ذرّهاي كار بد كرده، آن را ميبيند .[10]
بهشت و جهنّم نتيجة عمل است. عمل انسان در سراي آخرت به صورت بهشت يا جهنم مجسّم ميشود: هر كس خدا و رسولش را اطاعت كند، او را در باغ هايي از بهشت وارد ميكند كه همواره از زير درختانش نهرها جاري است. جاودانه در آن ميمانند و اين پيروزي بزرگي است .[11]اين چنين است كه خدا بهره مندي از بهشت و نعمات الهي را مشروط به اطاعت از خود و رسولش كرده است. اگر شخصي براي ديگري كاري انجام داده است، مستحق مزد و پاداش نيست؟ آيا گرفتن اجرت و مزد، رشوه ميباشد و شخصي كه اجير گرفته رشوه داده است؟
[10] زلزال (99) آية 6 و 7.
[11] نساء (4) آية 13.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.